Nadiia Pelykhovska
Związki, stowarzyszenia, zjednoczenia i inne formy Polonii w różnych miastach Ukrainy są
miejscami, gdzie ludzie o korzeniach polskich mogą czuć się w swojej wspólnocie. W tym
artykule jest możliwość bliżej zapoznać się z ich działalnością oraz dowiedzieć się w jaki sposób
to jest istotne dla polskiej mniejszości narodowej.
Największą organizacją spośród nich jest „Federacja Organizacji Polskich na Ukrainie”, z
główną siedzibą w Kijowie i biurem we Lwowie. Federacja, wówczas, przedstawia Polonię w
Ukrainie jako członka Rady Polonii Świata oraz Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych.
Została ona powołana we Lwowie, jeszcze w 1991 roku i do tej pory liczy 134 członkowskich
organizacji, które łącznie skupiają około 18500 zarówno dzieci, jak i młodzież oraz osoby
starsze.
Działalność jej polega na organizacji zjazdów, spotkań, seminariów, kursów jako wydarzeń
integracyjnych o charakterze rozrywkowym, jak i edukacyjnym, formacyjnym. Z inicjatywy
Federacji powołane zostało Zjednoczenie Nauczycieli Polskich na Ukrainie i Ogólnoukraińskie
Koordynacyjne Centrum Metodycznego Nauczania Języka i Kultury Polskiej w Drohobyczu,
które są wspomagającymi narzędziami dla popularyzacji Polonii oraz przybliżenia jej do ludzi.
Federacja aktywnie kieruje swoje działania na rzecz poszerzania wiedzy o kulturze i języku
polskim dla chętnych i efektywnie jednoczy, ale też wspiera organizacje członkowskie dla ich
efektywnego funkcjonowania, aby Polacy, którzy z różnych powodów są w Ukrainie nie
zapominali kim są, a wręcz mieli świadomość i wiedzę o swoim pochodzeniu i byli dumni z
tego.
Jako drugi przykład Polonii w Ukrainie warto wspomnieć o mniejszej organizacji, którą jest
Kijowskie Polskie Kulturalno-Oświatowe stowarzyszenie im. Adama Mickiewicza. Powstało
ono w 1989 roku i uważane jest dziś za najstarszą polską organizację w stolicy.
Stowarzyszenie, jak jest ukazane na ich oficjalnej stronie na Facebooku, ma na celu odrodzenie i
rozwój świadomości polskiej mniejszości narodowej. Realizuje się to poprzez urządzanie
spotkań dla zapoznania się z historią, zwłaszcza z jej głównymi bohaterami i różnymi
wydarzeniami, obchodzonia we wspólnym gronie świąt narodowych, są też wspólne czytania
literatury polskiej oraz nawet przygotowywane i grane sztuki przez członków wspólnoty na
temat związany z polską historią, bądź literaturą.
Pandemia COVID oczywiście nie ominęła te wszystkie organizację, przez co niestety ich
działania zostały albo zawieszone, lub przekształcone w tryb zdalny. Lecz, stanowi to tylko
małą przeszkodę, gdyż te wspólnoty mają taki ważny cel oraz, jak wiadomo z historii, Polacy
zawsze osiągają tego co chcą. Pasuje tutaj przysłowie „Gdzie dwóch Polaków, tam trzy zdania”,
co ujmuje wszechstronność Polaków i umiejętność rozwiązywania dzięki temu różnych
zagadnień.
Podkreślając działalność i wysiłek podejmowany przez organizacje, można wywnioskować, że
jest on ważny i odczuwalny dla polskiej mniejszości narodowej. Historycznie, Polska miała
ścisły związek z Ukrainą, który nadal przejawia się we wsparciu i współpracy, czego
nieodzowną częścią są związki i stowarzyszenia polonijne.